സ്നേഹിതരേ,
2004 ഏപ്രിലില്‍ ഞാനൊരു വീഡിയോ ക്യാമറ സംഘടിപ്പിച്ചു.ഡോക്യുമെന്ററികള്‍ ചെയ്യുകയായിരുന്നു ഉന്നം.ഭാരതപ്പുഴയോടുള്ള പ്രേമം കാരണം വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ അതിന്റെ തീരത്ത് കൂട്ടുകാരോടൊത്ത് പോയിരിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു.പോകുമ്പോള്‍ കയ്യില്‍ ക്യാമറയും കരുതാറുണ്ടായിരുന്നു.എന്റെ നാട്ടില്‍ പുഴയില്ലാതിരുന്നതുകൊണ്ടോ ,അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു കേരളീയന്റെ സഹജമായ
വാസന കൊണ്ടോ-ഇതില്‍ ഏത് കാരണത്താലാണെന്നറിയില്ല -വ്യതിരിക്തമായ ഒരു ജീവിതാനന്ദം നിളയുടെ തീരങ്ങള്‍ എന്നില്‍ നിറയ്ക്കുന്നതായി ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു.ക്യാമറയില്‍ പുഴയുടെ ചന്തം ഒപ്പിയെടുക്കാനും മറന്നിരുന്നില്ല.
പാവപ്പെട്ട മണല്‍തൊഴിലാളികള്‍ വിചാരിച്ചുകാണണം, അവരുടെ കഞ്ഞികുടി മുട്ടിക്കാനുള്ള പണിയാണിതെന്ന്.അവര്‍ ഒരു കഥ മെനഞ്ഞെടുത്തു.ജ്ഞാനപീഠം കിട്ടിയ കഥാകാരന്റെ നാട്ടുകാരല്ലേ.മോശം വരുമോ?കുളിസീന്‍ പകര്‍ത്തുകയാണ് ഞങ്ങളുടെ പണിയെന്ന് അവര്‍പറഞ്ഞു പരത്തി. ചില കശപിശകളൊക്കെയുണ്ടായി.ഒടുവില്‍ ക്യാമറ കൊണ്ട് പുറത്തിറങ്ങാന്‍ പറ്റാതായി.
കാശു കൊടുത്തു വാങ്ങിയ ക്യാമറ കൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും ഒരുപയോഗം വേണ്ടേ? വീട്ടു മുറ്റത്തുള്ള പൂക്കളും മറ്റും ചിത്രീകരിച്ചു തുടങ്ങി.ഒരു ദിവസം യാദൃച്ഛികമായി ഒരു മാവിലയില്‍ രണ്ടു ശലഭങ്ങള്‍ ഇണ ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നത് കണ്ടു.ഞാന്‍ ജീവിതത്തിലാദ്യമാ യിട്ടായിരുന്നു അത്തരമൊരു കാഴ്ച്ച കാണുന്നത്.രണ്ടു ശലഭങ്ങള്‍ ഇണ ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നതാണെന്നു പോലും എനിക്കാദ്യം
മനസ്സിലായില്ല.രണ്ടു തലയുള്ള ശലഭമാണെന്നൊക്കെ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു. എന്റെ ശല്യം കാരണം അവ കുറച്ചു ദൂരേക്കു പറന്നുപോയിരുന്നു.
പറക്കുംപോഴും അവ ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയപ്പോള്‍ കാര്യങ്ങളൊക്കെ മനസ്സിലായി.ഇതായിരുന്നു ശലഭങ്ങളെക്കുറിച്ച്
കൂടുതല്‍ അന്വേഷിക്കാനും നിരീക്ഷിക്കാനും എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ച സംഭവം.പിന്നീട് ഇത്തരത്തിലുള്ള കാഴ്ച്ചകള്‍ നിത്യ സംഭവമായപ്പൊഴാണ് ഒരു കാര്യം ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചത്.എന്തുകൊണ്ട് ഇത്രയും കാലം ഞാന്‍ ഇതൊന്നും കണ്ടില്ല?മുന്‍പും
ഈ കാഴ്ച്ചകളൊക്കെ എന്റെ മുന്‍പില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കണം.പക്ഷേ, അന്നൊന്നും ഇതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ എനിക്കു കഴിഞ്ഞില്ല.
കുട്ടിത്തത്തോടൊപ്പം നമുക്ക് കുറേ കാഴ്ച്ചകള്‍,കുറേ ശബ്ദങ്ങള്‍(നമുക്കു ചുറ്റുമുള്ള) ഗന്ധങ്ങള്‍,രസങ്ങള്‍...ഒക്കെ നഷ്ടമാവുന്നുണ്ട്.നഷ്ടടപ്പെട്ട ആ വലിയ ലോകം തിരിച്ചുപിടിക്കാന്‍ ഒന്നു ശ്രമിച്ചു നോക്കൂ...
ചിത്രശലഭ നിരീക്ഷണതെക്കുറിച്ചുള്ള കൂടുതല്‍ കാര്യങ്ങള്‍ അടുത്ത പോസ്റ്റില്‍...
.jpg)
